شانگهای

شانگهای، در سواحل مرکزی چین، بزرگترین شهر این کشور است و به یک مرکز مالی جهانی تبدیل شده است. این یکی از بزرگترین بنادر دریایی جهان و مرکز بزرگ صنعتی و تجاری چین است. شانگهای یکی از اولین بنادر چین بود که به روی تجارت غربی گشوده شد و مدتها بر تجارت این کشور تسلط داشت.

قلب شهر «بوند» است، گردشگاهی مشهور در کنار آب که ردیفی از ساختمان‌های دوران استعمار دارد. خط افق آینده‌نگر ناحیه پودونگ، از جمله برج شانگهای با ارتفاع 632 متر و برج تلویزیونی مروارید شرقی با کره‌های صورتی متمایز، در سراسر رودخانه Huangpu بالا می‌رود.

بسیاری از گروه های مذهبی مختلف در شانگهای هستند که شامل آیین کنفوسیوس، تائوئیسم، بودیسم، اسلام، مسیحیت و مذهب عامیانه مردمی می شود. تائوئیسم و بودیسم بیشترین طرفداران را دارند، در حالی که شانگهای همچنین دارای بزرگترین حضور کاتولیک در سرزمین اصلی چین است.

با این حال، واقعیت این است که دولت اصرار دارد که تمام فعالیت‌های مذهبی محدود به نهادهای مذهبی مورد تایید دولت است. جماعت‌هایی که جدای از اینها تشکیل می‌شوند، مانند عیسی که به دنبال جنبش «کلیسای خانگی» است، غیرقانونی هستند. ساختمان های آنها را می توان مصادره کرد، رهبران را زندانی کرد و اعضا را جریمه کرد.
با این وجود، طی چهار دهه گذشته، مسیحیت در چین سریعتر از هر جای دیگری در جهان رشد کرده است. کلیساهای سلولی زیرزمینی در سرتاسر شانگهای گرد هم می آیند و تخمین زده می شود که اکنون بیش از 100 میلیون پیرو چینی عیسی وجود دارد.

گروه های افراد: 3 گروه افراد دست نیافتنی